L'histoire de Souleymane

Souleymane heeft haast: hij raast op zijn fiets door het drukke Parijse verkeer om maaltijden te bezorgen. Die drukte zorgt voor stress, die nog wordt verergerd door het feit dat hij geld moet verdienen om de huur van zijn (illegale) account als bezorger te betalen.
Daar komt bij dat hij geen verblijfsvergunning heeft en afhankelijk is van de positieve uitslag van een gesprek met de asielambtenaar. En dat gesprek is morgen en dan moet Souleymane ook nog naar de slaapplek voor daklozen en ongedocumenteerde immigranten, waar hij ’s ochtends heel vroeg door zijn telefoon wordt gewekt, omdat hij zich dan weer moet melden om verzekerd te zijn voor een plek in de volgende nacht…
Zijn voortbestaan hangt wel af van een positieve uitslag en daarom leert Souleymane het verhaal uit zijn hoofd dat hij de asielambtenaar wil vertellen. Dat is wel een gekunsteld verhaal, het is door iemand anders in elkaar gedraaid om bij de immigratiedienst de hoogste slagingskans te geven.
Met hem is de kijker getuige van die stressvolle anderhalve dag uit het leven van de ongeveer twintigjarige uit Guinee. Daar komt de hoofdrolspeler ook zelf vandaan – hij putte voor zijn rol uit eigen ervaring. Zijn officiële verblijfspapieren kreeg hij pas toen zijn rol op het filmfestival in Cannes werd bekroond als ‘beste acteur’.
We volgen Souleymane langs de onpersoonlijke reacties op de adressen waar hij de maaltijden aflevert, langs de ruzie bij het restaurant waar wordt gekookt, knallen met hem op de grond na een aanrijding, we luisteren hem af tijdens het telefoongesprek met zijn moeder in Guinee. En dat eindigt uiteindelijk allemaal in het kantoor van de immigratiedienst, waar Souleymane het verhaal moet vertellen dat bepalend is voor zijn toekomst in Parijs.
VPRO Cinema (★★★★) 'Energiek portret'
de Volkskrant (★★★★) 'Naar de keel grijpende paniekthriller'
Trouw (★★★★) 'Voelt heftiger dan een adrenalinerush'
Filmkrant 'Absurdistische, trefzekere thriller'