Juror #2

Een belangrijk onderdeel van het Amerikaanse rechtssysteem is de jury – de uit onafhankelijke burgers samengestelde groep die moet oordelen of de verdachte ja of nee schuldig is aan datgene wat hem of haar ten laste wordt gelegd. Justin Kemp is zo’n burger, getrouwd met een vrouw die hoogzwanger is, die wordt opgeroepen om aan zijn plicht als juror te voldoen.

De strafzaak gaat over de jonge vrouw Kendall, die dood in de metersdiepe bedding van een beek is gevonden. De verdachte is haar vriend, die een gewelddadige reputatie heeft. Het stel kreeg ruzie in een luidruchtige kroeg, waarna de vrouw alleen in de stormachtige nacht vertrok en de volgende ochtend werd gevonden. Het lijkt een vrij simpele zaak voor de openbaar aanklager.

Als Justin met de andere juryleden in de rechtszaal zit, begint hem iets te dagen. Op dezelfde avond was hij ook in die kroeg. Op de terugweg naar huis rijdt hij in het donker een hert aan. Nadat hij de schade aan zijn auto heeft opgenomen ziet hij het dier niet en vertrekt. In de rechtszaal bedenkt hij dat het misschien helemaal geen hert is dat hij heeft aangereden?

Het jurylid komt klem te zitten. Als ex-alcoholist (hij gaat nog naar de bijeenkomsten van de anonieme alcoholisten) raakt hij alles kwijt als hij bekent dat hij in die kroeg heeft gezeten. Als hij zijn mond houdt wordt een man veroordeeld voor een moord die hij misschien niet eens heeft gedaan. En ondertussen begint bij de aanklager te dagen dat er iets niet klopt in het verhaal.

Regisseur Clint Eastwood is inmiddels bijna 95 jaar oud, maar heeft opnieuw een ingenieuze en spannende film gemaakt, eentje waarbij je als kijker tot het eind toe op het puntje van je stoel blijft zitten.

VPRO Cinema (★★★) 'Onderhoudend rechtbankdrama'
de Volkskrant (★★★★) 'Klassiek sobere Clint Eastwood-stijl'
Trouw (★★★) 'De moeite waard'

Verwacht