Amal

Amal staat voor de klas op een school in Brussel - haar naam betekent hoop en dat heeft zij ook wel nodig als het in haar klas uit de hand loopt. De radicalisering komt namelijk wel heel dichtbij, zowel op school als in haar privéleven. Amal wil haar leerlingen de wereld laten (ver-)kennen door de literatuur. Daar zijn een aantal van hen (en vooral hun familie) helemaal niet van gediend.
Ook in het docentenkorps van haar middelbare school krijgt ze niet de steun waar ze wel op had gehoopt. De tegenstand komt bijvoorbeeld van de religiedocent Nabil. Niemand mag zijn lessen bijwonen, Amal vermoedt dat juist daar uiterst strenge principes van de koran en sharia worden onderwezen.
Amal, zelf moslima, is een gepassioneerde en geëngageerde leerkracht die vooral iedereen wil helpen, maar er langzaam achter komt dat de tegenkrachten in haar omgeving wel heel sterk zijn. Regisseur Jawad Rhalib baseerde het script van zijn film op de gesprekken die hij voerde met leerlingen, leerkrachten en schooldirecteuren. Zijn film is fictie, maar gebaseerd op zijn conclusie dat zich op Brusselse scholen iets heel naars ontwikkelt, iets waarvan je het vermoeden hebt dat er gauw iets kan ontploffen.
De vraag is natuurlijk of dat schrikbeeld terecht is. Amal blijft in haar lessen de vrijheid van meningsuiting verdedigen, dit keer met een Arabische schrijver die de (mannen-)liefde bezingt. Om haar heen neemt de dreiging toe, zoals voor een leerling die bedreigd wordt, terwijl de directeur blind blijft voor de extremistische dreiging.
NRC (★★★★) 'Emotioneel effectief'
Humo (★★★) 'Knap gespeeld, maar erg beklemmend'
Filmkrant 'Sociaal-realistisch drama'
De Tijd 'Calvarietocht van een Brusselse lerares'